morfema

morfema
mor·fè·ma
s.m. TS ling.
1. spec. nella linguistica storica, elemento formale avente funzione grammaticale, che può essere sia isolato, per es. in italiano una preposizione, sia incorporato in una parola, per es. nelle lingue flessive una desinenza
2. spec. nella linguistica nordamericana, unità minima dotata di significato
Sinonimi: monema.
3. entità astratta, dotata di significato e il cui significante può, a seconda delle lingue, avere una sua autonoma riconoscibilità in e con un morfo specifico (per es. in italiano gran parte dei morfemi lessicali) ovvero proiettarsi con altri morfemi in un unico morfo (per es. nella desinenza -o dell'italiano amo si amalgamano i morfemi di prima persona, singolare, presente, indicativo, verbo)
\
DATA: 1934.
ETIMO: der. di morfo- con 1-ema, cfr. fr. morphème.
POLIREMATICHE:
morfema legato: loc.s.m. TS ling.

Dizionario Italiano.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • morfema — (Del gr. μορφή, forma, y ma). 1. m. Ling. Unidad mínima significativa del análisis gramatical; p. ej., de, no, yo, le, el libro, cant ar, casa s, cas ero. 2. Ling. Unidad mínima analizable que posee solo significado gramatical; p. ej., de, no, yo …   Diccionario de la lengua española

  • morfema — sustantivo masculino 1. Área: linguística Unidad léxica mínima con significado gramatical: morfema de número, morfema de tiempo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • morfema — /mor fɛma/ s.m. [der. del gr. morphḗ forma , sul modello di fonema ] (pl. i ). (ling.) [la più piccola unità di analisi della morfologia che abbia un significato e che, attraverso combinazioni diverse, forma le parole] ▶◀ (disus.) monema …   Enciclopedia Italiana

  • morfema — |ê| s. m. Elemento primitivo e o mais simples das formas de linguagem …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • morfema — morfemà dkt …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • morfema — morfemà sf. (2) TrpŽ lingv. mažiausia žodžio sudedamoji dalis (šaknis, priešdėlis, priesaga, galūnė), turinti leksinę ar gramatinę reikšmę …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Morfema — En morfología, un morfema (gramatical) es un monema dependiente, es decir, el fragmento mínimo capaz de expresar significado (y además referencia si va unido a un monema no dependiente o lexema). Algunos autores simplemente usan la palabra… …   Wikipedia Español

  • Morfema — ► sustantivo masculino LINGÜÍSTICA Unidad mínima de la lengua, portadora de significado léxico o gramatical: ■ ero y s son morfemas. * * * morfema (del gr. «morphḗ», forma) m. Gram. Término con diversas acepciones según las distintas escuelas… …   Enciclopedia Universal

  • morfema — {{#}}{{LM M26550}}{{〓}} {{[}}morfema{{]}} ‹mor·fe·ma› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{♂}}En una palabra,{{♀}} unidad mínima con significado, que sirve para derivar palabras nuevas o para dar forma gramatical a un lexema: • Las palabras ‘niño’ y ‘niña’ se… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • morfema — (морфема | morphème | Formans, Formativ | morpheme | morfema) Элемент образования (гр. morphê «форма»), который может сообщать грамматический аспект значащим элементам и тем самым определять разряд слова (имя, глагол и т.д.), грамматическую… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”